MANO ปวดหัวแทบตาย ผู้ชายพวกนี้! [Y]

ผมอยู่ปี 2 คณะวิทยาศาสตร์

มหาวิทยาลัย MANO

ด้วยความที่เป็นนักเรียนทุน ทำให้ผมต้องอยู่ ชมรมบำเพ็ญประโยชน์ 

แต่ติดที่ว่า ผมต้องรับมือกับผู้ชายกลุ่มนี้

ทั้งรุ่นพี่ รุ่นเพื่อน และรุ่นน้อง ที่มาจาก ต่างคณะ

หล่อ (เห็นผู้หญิงคนอื่นว่างั้น)

และ นิสัยเสีย ;( (ความเห็นผมเองแหละ)

คนนึงก็ตามผมไปทุกที่

คนนี้ก็ไม่รู้ว่าคิดอะไรอยู่

คนนั้นก็ทำตัวเปลี่ยนไป

อีกคนก็เห็นผมเป็นของเล่น

คนสุดท้ายดันรับมือยากที่สุด

ถามจริงเหอะ ต้องการอะไรจากผม!!!

โมโจ

ปี 2 คณะวิทยาศาสตร์

"จะทำอะไรก็ทำไปเถอะครับ แต่อย่าเอาผมเข้าไปเกี่ยวก็พอ"

//ทำแก้มพองลม// 

เซนต์

ปี 4 คณะสัตวแพทยศาสตร์

"น้องโมโจ จะทำตัวห่างเหินกันทำไมครับ ยังไงเราก็เป็นเหมือนทองแผ่นเดียวกันแล้ว" 

"ผมว่าฟังดูทะแม่งๆนะครับ พี่หมายถึงเหมือนครอบครัวเดียวกันรึเปล่า?"

"ไม่นะ ถูกแล้ว ถึงไม่ใช่ตอนนี้ แต่อนาคตก็ใช่เองแหละ ^^"

ทิติ

ปี 2 คณะนิติศาสตร์

"..."

"หน้าฉันมีอะไรติดรึเปล่า?"

"...น่ากิน"

"ฮะ? เอ่อ...ขนมนี่หรอ โทษที ลืมชวน เอาไปสิ"

"เปล่า ฉันหมายถึงนาย" 

"...ละ ละ เล่นบ้าอะไรเนี่ย! (-///-)" 

ควอตซ์

ปี 1 คณะศิลปศาสตร์

"พี่โมโจ ผมมารับแล้วครับ ^^"

"ควอตซ์...ขอบคุณมากเลยนะ ตั้งแต่พรุ่งนี้ไม่ต้องมารับมาส่งพี่ก็ได้ ตอนนี้แขนพี่หายดีแล้วล่ะ 

พี่เกรงใจควอตซ์จริงๆเลย"

"...ที่ผมทำอยู่ทุกวัน พี่ไม่รู้เลยจริงๆหรอครับ"

"เอ๊ะ?"

"ที่ผมมารับไม่ใช่เพราะว่าเป็นหน้าที่ แต่ผมอยากเป็นคนที่คอยเทคแคร์พี่จริงๆนะครับ"

คาไซ

ปี 3 คณะนิเทศศาสตร์

"พี่ช่วยปล่อยผมไปสักทีเถอะ"

"ของเล่นน่ะ ไม่มีสิทธิ์สั่งเจ้าของ ไม่รู้เหรอไง?"

"ผมไม่ใช่ของเล่นของพี่นะ ผมมีหัวใจ ถ้าพี่ไม่ยอมปล่อยผมไป ผมจะเป็นคนที่หนีไปจากพี่เอง"

"ไม่ได้นะ! โมโจ พี่ไม่ให้นายไป... นายเป็นของเล่นของพี่ ห้ามทิ้งพี่ไปไหนทั้งนั้น"

"ของเล่นอะไรกัน... ผมไม่ได้อยากเป็นสักนิด"

สฟิงซ์

ปี 3 คณะวิศวกรรมศาสตร์

"นี่ไม่คิดจะหันมาคุยกันเลยใช่มั้ย?"

"เป็นเพราะคุณนั่นแหละ! ที่ทำให้เราสองคนต้องมาติดเกาะอยู่ที่นี่"

"ทำไม!? อยู่กับฉันแล้วมันยังไง?"

"ก็ไม่ยังไงหรอก แต่ถ้าเป็นไปได้ผมยอมติดเกาะกับคนอื่นแทนดีกว่า"

"ดี! งั้นคืนนี้ นอนที่นี่กับฉันคนนี้ ที่นายเกลียดมากนี่แหละ!"

"ปล่อยผม! คุณ!!!"

ธาม

อาจารย์ คณะวิทยาศาสตร์

"ถ้ามีเรื่องอะไรไม่สบายใจ ก็ปรึกษาพี่ได้นะ ตัวเล็ก คิดว่าพี่เป็นพี่ชายของเราก็ได้ ^^"

"ขอบคุณครับ อยู่กับพี่ธามแล้วผมรู้สึกสบายใจมากเลย ^___^"

"งั้นหรอ เห็นตัวเล็กยิ้มได้พี่ก็สบายใจแล้ว"

เมโลดี้

ปี 4 คณะบัญชี

"ไม่เข้าใจ ทำไมอาจารย์ธามต้องคอยเป็นห่วงเป็นใยนายด้วย ตัวก็เตี้ย ผอมก็ผอม แก้มก็บวม 

ตาก็โต ปากแดงๆอวบๆอย่างกับเชอร์รี...ไม่เห็นจะน่ารักสักนิด!"

"พี่เมโลดี้..."

"มะ ไม่ต้องมาทำน้ำตาคลอเบ้าเลย นายไม่น่ารักเลยสักนิด ฉันสวยกว่าเลยตั้งเยอะ"

"... ฮึก!"

"จิ๊! เออ! ไม่ว่าอะไรนายแล้ว เลิกร้องไห้ได้แล้วน่า... ฉันขอโทษ"

                                                                                                     

เรื่องนี้เป็นเรื่องที่แต่งขึ้น

ขอย้ำอีกครั้งว่า วาย (Yaoi) เผื่อคนที่หลงเข้ามา

เรียกผมว่า 'ซัน' ครับ

ปล. ภาพปลากรอบในเรื่องวาดเองครับ

[Edit] เพิ่มบทให้ ธาม กับ เมโลดี้

          กำลังตัดสินใจว่าควรเข้าฮาเร็มโมโจดีรึเปล่า...

          ขอบคุณรูปภาพตัวละคร (BJD) จาก Pinterest 

            และโปรแกรมแต่งสีผม (แต่งไม่เนียนอย่าว่ากัน ไม่คุ้นกับเทคโนโลยีเท่าไหร่ครับ)

25/04/2017

01/06/2017